پيامبر، ابوبكر را به خاطر لو ندادن اخبار هجرت، با خود برد:
والثاني: قالوا يحتمل أن يقال: إنه استخلصه لنفسه لأنه كان يخاف منه أنه لو تركه في مكة أن يدل الكفار عليه، وأن يوقفهم على أسراره ومعانيه، فأخذه مع نفسه دفعاً لهذا الشر.
اشكال دوم: رافضى‌هاى گفته‌اند: احتمال دارد اين كه رسول خدا او را براى خودش نگه‌داشته، به اين دليل باشد كه از او مى‌ترسيد كه اگر او را در مكه رها كند، جاى آن حضرت را به كفار نشان دهد و اسرار پيامبر را فاش سازد؛ پس رسول خدا (ص) ابوبكر را به خاطر دفع شرّ او با خود برد.
سپس در جواب از اين مسأله مى‌گويد:
والجواب عن الثاني: أن الذي قالوه أخس من شبهات السوفسطائية، فإن أبا بكر لو كان قاصداً له، لصالح بالكفار عند وصولهم إلى باب الغار، وقال لهم نحن ههنا، ولقال ابنه وابنته عبد الرحمن وأسماء للكفار نحن نعرف مكان محمد فندلكم عليه، فنسأل الله العصمة من عصبية تحمل الإنسان على مثل هذا الكلام الركيك.
اين گفتار، بى‌ارزش‌تر از شبهات سوفسطائى هاست، اگر ابوبكر چنين قصدى داشت، در همان زمان كه كفار به در غار رسيده بودند، اين كار را مى‌كرد و به آن‌ها مى‌گفت كه ما اين جا هستيم و يا فرزندان ابوبكر؛ يعنى عبد الرحمن و اسماء به كفار مى‌گفتند كه ما جاى «محمد» را مى‌دانيم و به شما نشان مى‌دهيم. از خداوند مى‌خواهيم كه ما را از چنين تعصبى كه انسان را به گفتن چنين سخنان ركيكى وامى‌دارد، دورنگه دارد.
پاسخ:
پيش از اين ثابت كرديم كه ابوبكر به همراه رسول خدا صلى الله عليه وآله از مكه خارج نشده بود؛ بلكه به دنبال رسول خدا آمد و در نزديكى غار به آن حضرت ملحق شد. در چنين وضعيتى رسول خدا صلى الله عليه وآله نمى‌توانست ابوبكر را با خود همراه نكند؛ چرا كه در بازگشت از مسير غار به دست مشركان مى‌افتاد و با توجه به رقت و نازك‌دلى كه اهل سنت براى ابوبكر نقل كرده‌اند، طبيعى بود زير شكنجه‌هاى قريش لب بگشايد و تمام اسرار و محل اختفاى رسول خدا را به كفار نشان دهد.
از آن جائى كه خداوند وعده نجات رسول خدا را داده بود، ابوبكر اگر هم مى‌خواست از درون غار فرياد بزند و كفار را مطلع سازد، با قدرت الهى صدايش به گوش قريشيان نمى‌رسيد؛ چنانچه صداى گريه‌ها و ناله‌هاى او نرسيد؛ با اين كه كفار قريش جلوى غار ايستاده بودند و ابوبكر در درون غار زار گريه مى‌كرد و ناله مى‌زد؛ اما با قدرت الهى صداى او به گوش قريشيان نرسيد.
پس اين كه ابوبكر نتوانسته از درون غار فرياد بزند و كفار را مطلع سازد، دليل بر اين نمى‌شود كه رسول خدا او را به خاطر لو ندادن اسرار هجرت با خود نبرده باشد.