مثلا همه می دانیم که چه افتخار بزرگی است که یک سوره از قرآن به نام اوست، یا اینکه در همین سوره خوانده ایم که برایش غذای بهشتی می آمد (1) یا به او وحی می شد (2)، اما شاید ندانیم که چه اندازه انسان باید تلاش کند تا در سنی حدود 13 تا 15 سالگی، همه ی این افتخارات نصیبش شده باشد. یا اینکه چقدر باید ظرفیت وجودی اش بالا باشد تا در این سن کم، وحی را درک کند. شاید فکرش را هم نکرده باشیم که در جامعه ی یهودی آن زمان، که هیچ جایگاهی برای زن قائل نبودند، ورود به مراسم نماز روحانیون، چه جرأتی می خواسته (3). یا چقدر باید جایگاه او با دیگران در کل تاریخ متفاوت باشد تا تنها فردی بشود که بدون همسر، صاحب فرزند شده است؛ صفتی که به فرموده ی امام باقر (علیه السلام) سبب تقدم او بر همه ی جهانیان است (4). و احتمالا فکرش را هم نکرده ایم که تمام مدت بارداری را تنها و با نگرانی سپری کردن، چقدر برای هر کسی سخت خواهد بود، چه برسد به دختری نوجوان.

مریم مقدس (سلام الله علیها) از جمله زنانی است که تاریخ بشریت را تحت تأثیر قرار داد. کسی که قرآن مجید، او را نمونه ای برای کسانی که ایمان آورده اند نامیده (5) و صفتهایی را برایش به کار برده است که او را قطعا از اهالی بهشت می کند. شخصی که فرشتگان با او سخن می گفتند و او را ستایش می کردند.(6) زنی که طبق فرموده ی امام باقر (ع) از کسب و کار بی نیاز شد تا فقط در محراب عبادت بنشیند و بندگی کند. (7) البته شگفت انگیز نیست که خداوند از بنده ی خالص خود، چنین پذیرایی کند!

متأسفانه تحریفها و خرافاتی که درباره ی زندگی حضرت مریم (س) وجود دارد، اطلاعات موجود را شبهه ناک کرده است. به همین دلیل چندان اطلاعات دقیقی از چگونگی زندگی ایشان در دسترس نیست و تنها می توان به آنچه قرآن درباره شان بیان کرده است اکتفا نمود. هرچند همین چند آیه هم، به خوبی مقام واقعی این بانوی قدیسه را نشان می دهد.

امام صادق (ع) فرمود: «خدا مریم را برای ذریه پیامبران برگزید (پیامبران پس از خود) و هر چیز زشتی را از او پاک گردانید و او را بر همه زنان زمان خود برتری داد . پس از برگزیدن وی، فرشتگان به او گفتند: اکنون در برابر پروردگارت، خضوع و سجده و رکوع به جای آور و این در حقیقت، شکرانه ای در برابر آن نعمت بزرگ بود». (8)

پی نوشت:
1.      سوره ی آل عمران، آیه 37
2.      خداوند در موارد مختلفی با مریم (س) سخن گفت و دستوراتی به او داد. مثلا
3.      سوره
4.      امام باقر (ع) درباره آیه 42 آل عمران می فرماید: «برگزیدن حضرت مریم (س) از دو جهت است: