شاید فهمیده باشید که به «ابلیس رجیم» اشاره می کنم. کسی که خداوند او را در قرآن «عدو مبین» (دشمن آشکار) (1) خوانده است. کسی که قسم خورده است گمراهمان کند و اگر دستش به ما برسد، نخواهد گذاشت به حقیقت ایمان پی ببریم و این گونه، مرگ در جاهلیت را تجربه خواهیم کرد: در حالی که زنده ایم، مرده ایم!

البته رجیم، ادامه ی نام سیاه ابلیس نیست؛ بلکه صفتی است که خداوند تعالی، وقتی سرکشی و رغبت او را به گمراهی بندگان دید به او داد: «قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ وَإِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلَى يَوْمِ الدِّينِ» (2) (گفت پس از این [مقام] خارج شو که تو رانده شده ای و تا روز جزا لعنت من بر تو باد)

داستان رانده شدن ابلیس را همه کم و بیش شنیده ایم: خداوند حضرت آدم (علیه السلام) را خلق کرد و به همه فرمان داد که به آفریده اش سجده کنند و همه سجده کردند «جز ابليس كه خوددارى كرد از اينكه با سجده‏ كنندگان باشد.» (2) وقتی خداوند علتش را پرسید، او پاسخ داد که چون از آتش است و برتر است و «گفت من آن نيستم كه براى بشرى كه او را از گلی خشک، از گلى سياه و بدبو آفريده‏اى سجده كنم.» (3) و خداوند فرمان داد که از درگاهش بیرون برود.

نکته ی مهمی که در این قسمت غالباً ناگفته می ماند این است که شیطان، پس از آنکه به عزت خداوند قسم غلیظی خورد که بندگان خدا را گمراه کند، خداوند به او تا «وقت معلوم» مهلت داد.

در روایات آمده است که وقت معلوم، زمان قیام حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) است. از امام صادق (علیه السلام) درباره ی وقت معلوم پرسیدند و ایشان فرمودند: «وقت معلوم روز قيام قائم آل محمد (عليهم السلام) است، هرگاه خداوند او را برانگيزد، زمانی که در مسجد کوفه است، ابليس با خواري و زبوني مي ‏آيد و مي‏گويد: اي واي از اين روزگار! آن ‏گاه از پيشاني‏اش گرفته و گردنش زده مي‏شود. آن هنگام وقت معلوم است که مهلت او به پايان مي‏رسد.» (4)

با این تعریف، آقای ما کسی است که شرّ بزرگترین دشمن ما را از سرمان کم می کند. او قهرمان تاریخ است! برای چنین قهرمانی، چگونه دعای خیر می کنیم؟

نکته ی ضروری: شاید بد نباشد بگوییم که درباره ی کشته شدن ابلیس روایات دیگری نیز داریم که اشاره می کند حضرت علی (ع) و یا پیامبر اکرم (ص) او را می کشند.

 

دعای این هفته:
در«مهج الدّعوات» ذكر شده است كه اين دعا دعاى حضرت حجّت (عج) است:

إِلَهِي بِحَقِّ مَنْ نَاجَاكَ وَ بِحَقِّ مَنْ دَعَاكَ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَفَضَّلْ عَلَى فُقَرَاءِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالْغَنَاءِ وَ الثَّرْوَةِ وَ عَلَى مَرْضَى الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالشِّفَاءِ وَ الصِّحَّةِ وَ عَلَى أَحْيَاءِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِاللُّطْفِ وَ الْكَرَمِ [الْكَرَامَةِ] وَ عَلَى أَمْوَاتِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالْمَغْفِرَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ عَلَى غُرَبَاءِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالرَّدِّ إِلَى أَوْطَانِهِمْ سَالِمِينَ غَانِمِينَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِينَ. (5)

خدايا!به حق كسى ‏كه با تو راز گفت و به حق كسى ‏كه در خشكى و دريا تو را خواند، درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد و بر تهيدستان‏ از مردان و زنان با ايمان توانگرى و ثروت عطا فرما، و بر بيماران اهل ايمان از مردان و زنان شفا و تندرستى عطا فرما و بر زندگانشان لطف و كرامت و بر مردگان مردان و زنان با ايمان آمرزش و رحمت و بر غريبان مردان و زنان با ايمان‏ بازگشت به وطن با سلامتى و بهره‏مندى عنايت فرما؛ به حق محمّد و همه اهل بيت او.

شما نیز می توانید این دعا در حق امام و یاران ایشان بخوانید.

 

پی نوشت:
1. سوره ی بقره، آیه ی 168
2. سوره ی ص، آیات 77 و 78
3. سوره ی حجر، آیه ی 31
4. همان، آیه ی 33
5. بحار الانوار: 376:52؛ به نقل از
6. مهج الدعوات، ص 352؛ به نقل از عرض نیاز به درگاه بی نیاز، موسسه ی موعود عصر، 1388، صص 250- 251

 
پ.میعاد