عدم اعتماد به تفسیر المیزان و مشکوک به تعمد دستبرد در احادیث برای اثبات مدعا

بارها وبارها علمای بزرگی ومحقیقین ارجمندی بیان داشتند که تفسیر المیزان تفسیری قابل اعتماد نیست علاوه برمبنایی که ایشان در این تفسیر داردند وتفسیر قرآن به قرآن مبنای کار ایشان بوده واین تنها د انحصار معصوم است یک مشکل دیگری که در این تفسیر است عدم ضبط آقای طباطبایی واشتباهات ایشان که بعضا انسان را مشکوک به تعمد در تحریف یا جعل حدیث می کند دیده می شود که به عزیزان توجه با این نکته را گوشزد می کنیم

در قرآن سوره نحل آیه ۴۴آمده (و انزلنا الیک الذکر لتبین للناس ما نزل الیهم و لعلهم یتفکرون)

که معنی ایه اینست که(ما قرآن را به سوی تو نازل کردیم تا بیان کنی برای مردم آنچه را که به سوی آنها نازل شده و شاید تفکر کنند)

که طبق این آیه تفسیر و توضیح قرآن بر عهده خود رسول خدا صلی الله علیه و اله وسلم میباشد و بعد از ایشان بر عهده امام معصوم.

ما در این مطلب قصد توهین به  کسی را نداریم فقط میخواهیم حق برای مومنین مشخص شود.اشتباهی که آقای طباطبایی در المیزان کرده اند خیلی فاحش است

اول :اینکه در تفسیر خود ازآرای اهل خلاف استفاده کرده

دوم: اینکه از احادیث ضعیف که قابل استناد نیستند  استفاده کرده

سوم :که از همه خطرناکتر است در بعضی احادیث دست برده که در حد کفر است  که انشاءالله عمدی نبوده باشد که اگر عمدی هم نباشد باز هم ثابت می شود ایشان عالم ضابط ومرود اطمینانی نبوده است ، یکی از این احادیث را بررسی میکنیم.

آیه ۴۹ از سوره عنکبوت:(بل هو ایات بینات فی صدور الذین  اوتواالعلم و ما یجحد بایاتنا الا الظالمون).

بخش ابتدایی این آیه به این نکته اشاره دارد که آیات در قلوب کسانی هست که به آنها علم داده شده است.

طبق تفسیر اهل بیت علیهم السلام آن کسانی که این آیات و علوم به آنها داده شده است خود اهل بیت علیهم السلام هستند اما این مفسر حدیثی را از خود اهل بیت نقل کرده و با خیال راحت جای احادیث و معنی کلمات و جای راوی و امام را عوض میکند!

اول حدیثی را که اقای طباطبایی آورده و بعد حدیث اصلی را میاوریم.

و فی البصائر باسناده عن برید بن معاویه عن ابی جعفر علیه السلام قال قلت له بل هو ایات بینات فی صدور الذین اوتواالعلم فقال انتم هم من عسی ان یکونوا.

در کتاب بصایرالدرجات از برید پسر معاویه از امام باقر علیه السلام روایت کرده به امام این ایه را عرض کردم پس فرمود انها (صاحبان علم)شما یعنی شیعیان هستید بجز شما چه کسانی میتوانند باشند.

اما حدیث اصلی عن ابی بصیر عن ابی جعفر علیه السلام قال تلا هذه الایه بل هوایات بینات فی صدور الذین اوتواالعلم قال انتم هم قال ابی جعفر من عسی ان یکونوا.

از ابی بصیر از امام باقر علیه السلام روایت شده این ایه تلاوت شد به امام عرض کرد این ایه درباره شماست امام باقرعلیه السلام فرمود پس درباره چه کسانی میتواند باشد (یعنی درباره ماست.)

همانگونه که دیدید چند خطا در کار ایشان وجود دارد

اول اینکه جای راویان را در دو حدیث جدا از هم عوض میکند

دوم اینکه جای امام و راوی را عوض کرده

سوم اینکه چند کلمه را حذف میکند تا به خیال خود اثبات کند که کسانی که علم و آیات در قلب آنهاست شیعیان هستند در صورتی که امام فرمودند در قلب ماست.

جالب اینست که قبل از گفتن این حدیث حدیثی را نقل میکند که امام صادق علیه السلام میفرمایند که در قلوب ماست بعد مینویسد حدیثی هست که معنی دیگر میدهد که مراد من همان هست و در حدیث دست برد می شود.این نکته قبول است که علما محترم هستند اما نه به قیمت خیانت در احادیث. وبعد دوحدیث از عامه نیز می آورد آن هم یکی ابوهریره ودیگری از عایشه وعبدالله بن عمر.در آخر دعا میکنم خدا ما را از فتنه قبل از قیام حفظ کند.

اما مجموعه احادیث در مورد این آیه وتفسیر آن

باب فی الأئمة أوتوا العلم و أثبت ذلک فی صدورهم‏[۱]

۱- حَدَّثَنَا یَعْقُوبُ بْنُ یَزِیدَ وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ بُرَیْدِ بْنِ مُعَاوِیَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ قَوْلُ اللَّهِ‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏  قَالَ إِیَّانَا عَنَى.

۲- حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الْحَمِیدِ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمِیرَةَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍع قَالَ: تَلَا هَذِهِ الْآیَةَ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی‏ صُدُورِ الَّذِینَ‏ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ قَالَ أَنْتُمْ هُمْ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ مَنْ عَسَى أَنْ یَکُونُوا.

۳- حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِیسَى عَنِ ابْنِ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع‏ أَنَّهُ قَرَأَ هَذِهِ الْآیَةَ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ ثُمَّ قَالَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ وَ اللَّهِ مَا قَالَ بَیْنَ دَفَّتَیِ الْمُصْحَفِ قُلْتُ مَنْ هُمْ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَالَ مَنْ عَسَى أَنْ یَکُونُوا غَیْرَنَا.

۴- حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ صَفْوَانَ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ حُجْرٍ عَنْ حُمْرَانَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع وَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِیِّ عَنْ أَبِی الْجَهْمِ عَنْ أَسْبَاطٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع‏ فِی قَوْلِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ قَالُوا نَحْنُ.

۵- حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ یَزِیدَ عَنْ هَارُونَ بْنِ حَمْزَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ قَالَ هِیَ الْأَئِمَّةُ خَاصَّةً.

۶- حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَیْدٍ عَنْ یَحْیَى الْحَلَبِیِّ عَنْ أَیُّوبَ بْنِ حُرٍّ عَنْ حُمْرَانَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ قُلْتُ أَنْتُمْ هُمْ قَالَ مَنْ عَسَى أَنْ یَکُونَ.

۷- حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ أَسْبَاطٍ قَالَ: سَأَلَهُ‏  الهیسی [الْهِیتِیُ‏] عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ قَالَ هُمُ الْأَئِمَّةُ.

۸- حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ قَالَ هُمُ الْأَئِمَّةُ.

۹- حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَیْدٍ عَنْ یَحْیَى الْحَلَبِیِّ عَنْ أَیُّوبَ بْنِ حُرٍّ عَنْ حُمْرَانَ بْنِ عَلِیٍّ جَمِیعاً عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ هَذِهِ الْآیَةِ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ فَقَالَ وَ اللَّهِ مَا قَالَ فِی الْمُصْحَفِ قُلْتُ فَأَنْتُمْ هُمْ قَالَ فَمَنْ عَسَى أَنْ یَکُونَ.

۱۰- حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُوسَى عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُوسَى الْخَشَّابِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ کَثِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع‏ فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ قَالَ إِیَّانَا عَنَى.

۱۱- حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ صَفْوَانَ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ حُجْرٍ عَنْ حُمْرَانَ وَ عَبْدِ اللَّهِ [بْنِ‏] عَجْلَانَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع‏ فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ قَالَ نَحْنُ الْأَئِمَّةُ خَاصَّةً وَ ما یَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُونَ‏ فَزَعَمَ أَنَّ مَنْ عَرَفَ الْإِمَامَ وَ الْآیَاتِ مِمَّنْ یَعْقِلُ ذَلِکَ.

۱۲- حَدَّثَنَا عَبَّادُ بْنُ سُلَیْمَانَ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ قَالَ هُمُ الْأَئِمَّةُ خَاصَّةً.

۱۳- حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ خَالِدٍ الطَّیَالِسِیُّ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمِیرَةَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: الرِّجْسُ هُوَ الشَّکُّ وَ لَا نَشُکُّ فِی دِینِنَا أَبَداً ثُمَّ قَالَ‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ قُلْتُ أَنْتُمْ هُمْ قَالَ مَنْ عَسَى أَنْ یَکُونَ.

۱۴- حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْجَوْهَرِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَى عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: إِنَّ هَذَا الْعِلْمَ انْتَهَى إِلَى‏ آیٍ فِی الْقُرْآنِ ثُمَّ جَمَعَ أَصَابِعَهُ ثُمَّ قَالَ‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏

۱۵- حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ الْعَزِیزِ الْعَبْدِیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَى‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ قَالَ نَحْنُ وَ إِیَّانَا.

۱۶ مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بِشْرٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنِ الْمُثَنَّى بْنِ الْحَنَّاطِ عَنِ الْحَسَنِ الصَّیْقَلِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ قَالَ نَحْنُ وَ إِیَّانَا عَنَى.

۱۷- حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ یَزِیدَ بْنِ سَعْدٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ حَمْزَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ قَالَ هُمُ الْأَئِمَّةُ خَاصَّةً وَ ما یَعْقِلُها إِلَّا الْعالِمُونَ‏ فَزَعَمَ أَنَّ مَنْ عَرَفَ الْإِمَامَ وَ الْآیَاتِ مِمَّنْ یَعْقِلُ ذَلِکَ.

نادر من الباب‏

۱- حَدَّثَنَا عَبَّادُ بْنُ سُلَیْمَانَ‏ عَنْ أَبِیهِ سُلَیْمَانَ عَنْ سَدِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ قَوْلُ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى‏ بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ قَالَ هُمُ الْأَئِمَّةُ وَ قَوْلُهُ تَعَالَى‏ قُلْ هُوَ نَبَأٌ عَظِیمٌ أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ‏ قَالَ‏ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ‏ الْأَئِمَّةُ وَ النَّبَأُ الْإِمَامَةُ

[۱] – بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد صلى الله علیهم، ج‏۱، ص: ۲۰۵ الی ۲۰۷