کوتاه و شنیدنی (3) / توسل به حضرت ایلیا ( کشتی نوح )

سالها بود كه حضرت نوح، عليه ‏السلام، از تنه درخت، تخته درست مى‏ كرد و با تخته ‏ها، كشتى بزرگى مى‏ ساخت تا پيروانش و نيز حيوانات گوناگون را از طوفان عظيمى كه خداوند وعده ‏اش را داده بود، حفظ كند.

بالاخره طوفان شروع شد. باران، سيل‏ آسا مى‏ باريد و آب اقيانوس مى‏ رفت كه به قله كوهها برسد. روزها و روزها كشتى در آب بالا و پايين مى‏شد و باران همچنان مى‏ باريد. عاقبت، ابرهاى سياه كنار رفتند و باران بند آمد.

خورشيد دوباره بر پهنه آسمان درخشيد و كشتى نوح به خشكى نشست.

در ژوئيه سال 1951، دانشمندان روسى در يكى از معادن، تخته‏ هاى عجيبى پيدا كردند. در ميان آن همه تخته پوسيده، تخته مستطيل شكلى پيدا كردند كه نه كهنه بود و نه پوسيده. اندازه آن 25×35 سانتيمتر بود و حروف عجيبى بر آن نقش داشت. اين مساله بقدرى با اهميت‏ بود كه كميته‏ اى براى كشف راز آن خطوط تشكيل شد. اعضاى اين كميته كه متشكل از دانشمندان و استادان زبان‏شناس بود، پس از هشت ماه توانستند اسرار اين تخته چوب را كشف كنند. روزنامه‏ هاى جهان، نتايج اين اكتشاف را چنين نوشتند: «اين تخته چوب، متعلق به كشتى نوح است.»

دانشمندان همچنين توانستند متن روى تخته را ترجمه كنند. روى تخته تصوير يك پنجه و دعايى به زبان سامانى – كه زبان دوره حضرت نوح، عليه‏ السلام، است – ديده مى‏شد. اين دعا چنين مى‏گويد:

اى خداى من! اى مددكار من! به لطف و مرحمت‏ خود و به طفيل ذاتهاى مقدس: محمد، ايليا، شبر، شبير و فاطمه دست مرا بگير. اين پنج وجود مقدس از همه باعظمت‏ ترند و احترامشان واجب است; چرا كه تمام دنيا براى آنان برپا شده است. پروردگارا! به واسطه نامشان، مرا مدد فرما. تو مى‏توانى همه را به راه راست هدايت نمايى.

در كتب مقدس و از جمله انجيل بارها از حضرت «ايليا» ياد شده است. گاهى او را «آليا» يا «ايلى‏» گفته‏ اند. اين اسم در كتابهايى آمده است كه قدمتى بسيار پيشتر از اسلام دارند; يعنى قبل از تكامل زبان عربى و به وجود آمدن حرفى مثل «ع‏». با اين توضيح، اگر اول: آليا، ايليا و ايلى به جاى الف حرف ع بگذاريم مى‏شود: عاليا، عيليا و عيلى. حالا ديگر حضرت ايليا را مى‏شناسيد. او آشناى دلهاى ماست. حضرت على، عليه‏السلام، جانشين پيامبر و پدر يازده معصوم است. او كسى است كه ديوار كعبه به خاطر تولدش شكافته شد. كسى كه در سياهى شب با كوله بارى بر دوش به دستگيرى و كمك فقرا مى‏رفت. او كسى است كه شير خدا و حيدر كرار بود و به نيروى الهى در خيبر را از جا كند.
 

پى‏ نوشتها:
براى نوشتن اين مطلب، از كتاب «على و پيامبران‏»، نوشته برجسته حكيم سيالكوتى استفاده شده است. استاد گرامى جناب آقاى سيدمحمد مختارى آن را همراه با اضافاتى جامع به فارسى برگردانده است. تمام مضامين و موضوعات اين كتاب، با اسناد و مدارك مستند و معتبر و قيد تاريخ، عنوان كتاب و اسامى دانشمندان و موارد لازم ديگر همراه است.