|
خطابه غدير در يک نگاه
سخنرانى تاريخى پيامبر(ص) در غدير – كه حدود يك ساعت طول كشيد – در يازده بخش قابل فصل بندي است:
1) حضرت در اولين بخش سخن به حمد و ثناى الهى پرداختند و صفات قدرت و رحمت حق تعالى را ذكر فرمودند، و بعد از آن به بندگى خود در مقابل ذات الهى شهادت دادند.
2) در بخش دوم، سخن را متوجه مطلب اصلى نمودند و تصريح كردند كه بايد فرمان مهمى درباره على بن ابىطالب(ع) ابلاغ كنم، و اگر اين پيام را نرسانم رسالت الهى را نرساندهام و ترس از عذاب او دارم.
3) در سومين بخش امامت دوازده امام(ع) بعد از خود تا آخرين روز دنيا را اعلام فرمودند تا همه طمعها يك باره قطع شود. از نكات مهم در سخنرانى حضرت، اشاره به عموميت ولايت آنان بر همه انسانها، در طول زمانها و در همه مكانها و نفوذ كلماتشان در جميع امور بود، و نيابت تام ائمه(ع) را از خداورسول در همه امورو حلال وحرام اعلام فرمودند.
4) در بخش چهارم خطبه، پيامبر(ص) با بلند كردن و معرفى اميرالمؤمنين (ع)فرمودند: مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ، اَللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ«. سپس كمال دين و تمام نعمت را با ولايت ائمه اطهار(ع) اعلام فرمودند، و بعد از آن خدا و ملائكه و مردم را بر ابلاغ اين رسالت شاهد گرفتند.
5) در بخش پنجم حضرت صريحاً فرمودند: »هر كس از ولايت ائمه سر باز زند اعمال نيكش حبط مىشود و در جهنم خواهد بود«. بعد از آن شمهاى از فضايل اميرالمؤمنين(ع) را متذكر شدند.
6) مرحله ششم از سخنان پيامبر(ص) غضب الهى بر دشمنان اهلبيت(ع) را نمودار كرد. حضرت با تلاوت آيات عذاب و لعن از قرآن فرمودند: منظور از اين آيات عدهاى از اصحاب من هستند كهمأمور به چشم پوشى از آنان هستم. سپس با اشاره به امامانِ گمراهى كه مردم را به جهنم مىكشانند فرمودند: »من از همه آنان بيزارم«. همچنين با اشاره رمزى به »اصحاب صحيفه ملعونه تصريح كردند كه بعد از من مقام امامت را غصب مىكنند و غاصبين را لعنت كردند.
7) در بخش هفتم حضرت تكيه سخن را بر اثراتِ ولايت و محبت اهلبيت(ع) قرار دادند و فرمودند: اصحاب صراط مستقيم در سوره حمد شيعيان اهلبيت(ع) هستند.
سپس آياتى از قرآن درباره اهل بهشت تلاوت فرمودند و آنها را به شيعيان و پيروان آل محمد(ص) تفسير نمودند. آياتى هم درباره اهل جهنم تلاوت كردند و آنها را به دشمنان آلمحمد(ص) معنى نمودند.
8) در بخش هشتم مطالبى اساسى درباره حضرت بقية اللَّه الاعظم حجة بن الحسن المهدى ارواحنا فداه فرمودند، و به اوصاف و شئون خاص حضرتش اشاره كردند؛ و آيندهاى پر از عدل و داد به دست امام زمان عجل اللَّه فرجه را به جهانيان مژده دادند.
9) در بخش نهم فرمودند: پس از اتمام خطابه، شما را به بيعت با خودم و سپس بيعت با على بن ابىطالب(ع) دعوت مىكنم. اين بيعت به امر خداوند تعالى است و پشتوانه اين بيعت آن است كه من با خداوند بيعت كردهام.
10) در دهمين بخش حضرت درباره احكام الهى سخن گفتند كه مقصود بيانِ چند پايه مهم عقيدتى بود: از جمله اينكه چون بيان همه حلالها و حرامها توسط من امكان ندارد، با بيعتى كه از شما درباره ائمه(ع) مىگيرم حلال و حرام را تا روز قيامت بيان كردهام، زيرا علم و عمل آنان حجت است. ديگر اينكه بالاترين امر به معروف و نهى از منكر، تبليغ پيام غدير درباره امامان و امر به اطاعت از ايشان و نهى از مخالفتشان است.
11) در آخرين مرحله خطابه، بيعتِ لسانى انجام شد و حضرت بيعت با زبانها را مطرح كردند و مطلبى را كه بايد مردم به آن اقرار مىكردند تعيين فرمودند، كه خلاصه آن اطاعت از دوازده امام و عهد و پيمان بر عدم تغيير و تبديل و بر رساندن پيام غدير به نسلهاى آينده و غايبان از غدير بود.
كلمات نهايى پيامبر دعا براى اقراركنندگان به سخنان حضرت و نفرين بر منكرين اوامرشان بود، و با حمد خداوند خطابه حضرت پايان يافت.
|
بدون دیدگاه