سخن گفتن فرشته با حضرت فاطمه زهرا سلا‌م‌اللّه‌علیها چگونه قابل توجیه است؟

تردیدی نیست که فرشته وحی و یا دیگر فرشتگان با انبیاء و اولیاء سخن می‌گویند و وحی الهی را دراختیار آنان می‌گذارند، ولی سخن گفتن آنان به پیامبران اختصاص ندارد، بلکه با انسان‌های والا‌ هرچند نبی نباشند نیز سخن می‌گویند، و گروهی را که فرشتگان در برابر آنها متمثل می‌شوند و با آنان سخن می‌گویند، محدَّث می‌نامند.

در احادیث فریقین گروهی به نام محدَّث معرفی می‌شوند و آنها کسانی هستند که فرشته با آنان به گفتگو می‌پردازد.

فرد محدَّث از نظر کمال باید به پایه‌ای برسد که بتواند اصوات برزخی را با گوش دنیوی بشنود. جهان، پر از صور و اصوات برزخی است که اغلب انسان‌ها را به خاطر نداشتن توانمندی، یارای دیدن و شنیدن آنها نیست، اما گروهی که از نردبان کمال و فضیلت بالا‌رفته‌اند، می‌توانند این اصوات و صور برزخی را درک کنند، تا آنجا که فرشته والا‌مقامی چون روح‌الا‌مین با آنها سخن می‌گوید و سخن او را می‌شنود.

از این جهت در روایات، دخت گرامی پیامبر صلی‌اللّه‌علیه‌وآله محدّثه (یک) معرفی شده که خود حاکی از کمال برتر است. کوته‌نظران، سخن گفتن فرشته با غیر پیامبران را دور از واقعیت می‌شمارند، در حالی‌که قرآن کریم یادآور سخن گفتن فرشته با مادر مسیح، حضرت مریم است، آنجا که می‌فرماید: واذ قالت الملا‌ئکة یا مریم انّ‌اللّه‌اصطفاک و طهّرک واصطفاک علی نساء ‌العالمین; (دو) آن‌گاه که ملا‌ئکه به مریم گفتند: خدا تو را برگزیده و از آلودگی پاک کرده و تو را بر زنان جهان برتری بخشیده است.

سخن‌گفتن فرشتگان با فرد، نشانه نبوت و رسالت او نیست، بلکه نشانه ارتقای مخاطب به قله کمال است که به او توان شنیدن صدای فرشتگان را می‌دهد.

از این گذشته قرآن کریم، سخن گفتن فرشتگان را با همسر حضرت ابراهیم، هاجر یادآور می‌شود و می‌فرماید: قالوا اتعجبین من امراللّه رحمت‌اللّه و برکاته علیکم اهل‌البیت انه حمید مجید; (سه) آیا از فرمان و اراده خدا در شگفت هستی، رحمت و برکات او بر شما خاندان نبوت باد… مسئله الهام و فتوحات غیبی در مورد اولیای الهی یک مسئله گسترده کلا‌می و فلسفی است که در این مختصر، مجال بازگویی آن نیست، اما به‌طور فشرده می‌توان گفت که عصر نبوت و رسالت به معنی رهبری انسان‌ها از طریق وحی تشریعی سپری شده است و پس از رسول خاتم صلی‌اللّه‌علیه‌وآله نبی و رسولی نخواهد آمد، ولی هرگز باب فتوحات و شکوفایی معرفتی انسان به روی او بسته نشده است، چه بسا انسان‌ها با دید برزخی و هوش برتر، آن‌چه را که دیگران نمی‌بینند و نمی‌شنوند، ببینند و بشنوند.

قرآن مجید می‌فرماید: یا ایها الذین آمنوا ان تتّقوا اللّه یجعل لکم فرقانا; (چهار) ای افراد با ایمان اگر از گناه پرهیز کنید، خدا قوه و نوری به شما می‌دهد که از درون حق را از باطل جدا می‌سازید.

امیرمومنان درباره انسان‌های وارسته که از طریق تقوا و پرهیزکاری کسب کمال نموده‌اند، چنین می‌فرماید: قد احیا عقله، و امات نفسه حتی دقّ جلیله و لطف غلیظه، و برق له لا‌مع کثیر البرق، فابان له‌الطریق، و سلک به‌السبیل، و تدافعته الا‌بواب الی باب السلا‌مة ودارالا‌قامة و ثبتت رجلا‌ه بطمانینة بدنه، فی قرارالا‌من والراحة .(پنج) عقل خود را زنده ساخته و شهوتش را میرانده است تا آن جا که تنش به لا‌غری گراییده و تندخویی او به نرمی تبدیل شده است.

برقی پرنور در وجودش درخشیده و راه هدایت را برای او روشن ساخته است و در راه خدا او را به پیش برده است، پیوسته در مسیر تکامل از دری به دری دیگر راه یافته و در جایگاه امنیت و آسایش پای نهاده و آرام گرفته است.

حوزه نیوز