جهت چاپ PRINT و یا دریافت به صورت PDF این مطلب کلیک کنید

اثرات اخروی گریه و عزادارى براى سیدالشهدا (علیه السلام)

۱- آمرزش گناهان

ریانبن شبیب از امام رضا (علیه السلام) روایت کرده که فرمود: «اى پسر شبیب ،اگر بر حسین (علیه السلام) گریه کنى تا آنکه اشک چشمت بر صورتت جارى شود،خداوند گناهان کوچک و بزرگ، و کم یا زیاد تو را مى آمرزد»^۱

و نیز فرمود: «گریه کنندگان باید بر کسى همچون حسین (علیه السلام) گریه کنند ، زیرا گریستن براى او گناهان بزرگ را فرو مى‏ریزد» ^۲

۲- سکونت در بهشت

امامباقر (علیه السلام) فرمود: «هر مؤمنى که در سوگ حسین (علیه السلام) اشکدیده ریزد، به حدى که بر گونه‏اش جارى گردد، خداوند او را سالیان سال درغرفه‏هاى بهشت مسکن مى‏دهد»^۳

و نیز امام صادق (علیهالسلام) فرمود: «هر کس درباره حسین (علیه السلام) شعرى بخواند و گریهنماید و یک نفر را بگریاند، بهشت براى هر دوى آنها نوشته مى‏شود . کسى کهحسین (علیه السلام) نزد او ذکر شود و از چشمش به مقدار بال مگسى اشک آید،اجر او نزد خداست و براى او جز به بهشت راضى نخواهد شد» ^۴

ونیز فرمود: «هر کس که در عزاى حسین (علیه السلام) بگرید یا دیگرى رابگریاند و یا آنکه خود را به حالت گریه و عزا درآورد ، بهشت بر او واجبمى‏شود» ^۵

۳- گریه کننده بر حسین، در قیامت گریان نیست

رسولاکرم (صلی الله علیه و آله) به فاطمه زهرا (سلام الله علیها) فرمود: «هرچشمى در روز قیامت گریان است مگر چشمى که براى مصائب حسین (علیه السلام)گریه کرده باشد، چنین کسى در قیامت خندان و شادان به نعمت‏هاى بهشتى است».^۶

امامباقر (علیه السلام) فرمود: «هر مؤمنى که در سوگ حسین (علیه السلام) اشکدیده ریزد، به حدى که بر گونه‏اش جارى گردد، خداوند او را سالیان سال درغرفه‏هاى بهشت مسکن مى‏دهد»

۴- امان از سکرات موت و آتش دوزخ

مسمعگوید: حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمود: آیا متذکر مى شوى با حسین چهکردند؟ عرض کردم : آرى ، فرمود: آیا جزع و گریه مى‏کنى؟ گفتم : آرى ، بهخدا سوگند گریه مى‏کنم و آثار غم و اندوه در صورتم ظاهر مى‏شود حضرتفرمود: «خدا اشک چشمت را رحمت کند . آگاه باش که تو از آن اشخاصى هستى کهاز اهل جزع براى ما شمرده مى‏شوند، به شادى ما شاد و به حزن ما محزون واندوهناک مى‏گردند. آگاه باش که به زودى هنگام مرگ، پدرانم را بر بالینخود حاضر مى‏بینى ، در حالى که به تو توجه کرده و ملک الموت را درباره توبشارت مى دهند، و خواهى دید که ملک الموت در آن هنگام از هر مادر مهربانبه فرزندش ، مهربانتر است» سپس فرمود: «کسى که بر ما اهل بیت به خاطر رحمتو مصائب وارده بر ما گریه کند، رحمت خدا شامل او مى‏شود قبل از اینکه اشکىاز چشمش خارج گردد؛ پس زمانى که اشک چشمش بر صورت جارى شود اگر قطره‏اى ازآن در جهنم بریزد، حرارت آن را خاموش کند، و هیچ چشمى نیست که گریه کند برما مگر آنکه با نظر کردن به کوثر و سیراب شدن با دوستان، خوشوقت مى‏گردد». ^۷

با توجه به این روایت شریف باید گفت:جایى که آتشجهنم که قابل مقایسه با آتش دنیا نیست و به وسیله گریه بر حسین (علیهالسلام) خاموش و برد و سلام گردد ، پس اگر در موردى، آتش ضعیف دنیا عزادارحسینى را نسوزاند جاى تعجب نیست .

سید جلیل مرحوم دکتر اسماعیل مجاب(داندانساز) عجایبى از ایام مجاورت در هندوستان که مشاهده کرده بود نقلمى‏کرد، از آن جمله مى‏گفت : عده‏اى از بازرگانان هندو (بت پرست) به حضرتسیدالشهدا (علیه السلام) معتقد و علاقه مندند و براى برکت مالشان با آنحضرت شرکت مى‏کنند، یعنى در سال مقدارى از سود خود را در راه آن حضرت صرفمى‏کنند. بعضى از آنها روز عاشورا به وسیله شیعیان ، شربت و پالوده وبستنى درست کرده و خود به حال عزا ایستاده و به عزاداران مى‏دهند، و بعضىآن مبلغى که راجع به آن حضرت است را به شیعیان مى‏دهند تا در مراکزعزادارى صرف نمایند.

یکى از آنان را عادت چنین بود که همراه سینهزنها حرکت مى‏کرد و با آنها به سینه زدن مشغول مى شد. وقتى از دنیا رفت،بنا به مرسوم مذهبى خودشان، بدنش را با آتش سوزانیدند تا تمام بدنش خاکسترشد جز دست راست و قطعه‏اى از سینه‏اش که آتش، آن دو عضو را نسوزانیده بود.

بستگان آن دو عضو را آوردند نزد قبرستان شیعیان و گفتند: «این دو عضو راجع به حسین شماست» ^۸

پی نوشت ها:

۱ – منتخب کامل الزیارات , ابن قولویه , ص ۱۶۸

۲ – جلاء العیون , علامهء مجلسى , ص ۴۶۲

۳ – بحارالانوار , علامه مجلسى , ج ۴۴ ص ۲۹۳

۴ – وسائل الشیعه , شیخ حر عاملى , ج ۱۰ ص ۳۹۷

۵ – داستانهاى شگفت , آیت الله شهید دستغیب , ص ۹

۶ – اختیار معرفه الرجال , شیخ طوسى , ۸۹

۷ – خلاصه اى از مقالهء <عاشورا> نوشتهء جواد محدثى .

۸ – <خط خون > موسوى گرمارودى .

منبع: آثار و برکات سید الشهدا ، علیرضا رجالى تهرانى