شعرای غدیر در قرن اول هجری
1- امیرالمومنین علی علیه السلام          2-حساّن بن ثابت انصاری        3- قیس بن سعدبن عباده انصاری       4-عمروبن عاص بن وائل           5- محمدبن عبدالله حمیری
این بخش از کتاب را با نام مولایمان امیرالمومنین علیه السلام اغاز کرده و به ان تبرک می جوییم.ایشان بعد از حضرت رسول فصیح ترین عرب بودند و از الفاظ ایشان در ابیات زیر روشن می شود که ایشان معنی مولا را در کلام پیامبر { من کنت مولاه فعلی مولاه} چنین فهمیده اند که مولا یعنی کسی که امامت مطلقه دارد و اطاعت از او مانند اطاعت از پیامبر واجب است و این ابیات از این قرار است :
محمدالنبی اخی و صنوی                                          وحمزة سید الشهدا عمّی
وجعفر الذی یضحی و یمسی                                        یطیر مع الملائکةابن امّی
وبنت محمد سکنی و عرسی                                        منوط لحمها بدمی و لحمی
وسبطا احمد ولدای منها                                             فایّکم له سهم وسهمی
سبقتکم علی الاسلام طرا                                           علی ما کان من فهی و علمی
فاوجب لی ولایته علیکم                                             رسول الله یوم غدیر خم
فویل ثم ویل ثم ویل                                                 لمن یلقی الا له غدا بظلمی
یعنی :محمد پیغامبر برادر بسیار مهربان و همتای من است و حمزه سرور شهیدان عموی من است و جعفر همان که روز و شب با ملائکه در پرواز است پسر مادر من است.دختر محمد مایه ارامش من و همسر من است که گوشت او با خون و گوشت من درامیخته است و دو نوه احمد پسران من از فاطمه هستند.پس برای کدام یک از شما نصیبی مانند نصیب من وجود دارد؟ در اسلام اوردن بر همه شما سبقت گرفتم علاوه بر فهم و دانشی که دارم.پس پیامبر خدا در روز غدیر ولایت خود بر شما را برای من قرار داد و ان را بر شما واجب نمود پس صدها بار وای بر کسی که در روز قیامت خدا را در حالی ملاقات کند که بر من ظلم کرده باشد.
توضیح :امیرالمومنین این ابیات را در پاسخ به نامه معاویه نگاشتند نامه معاویه چنین بود:{من صاحب فضائلم پدرم در جاهلیت سرور عرب بود و من در اسلام به پادشاهی رسیدم من خویشاوند رسول خدا و دایی مومنان وکاتب وحی هستم }
امام بعد از خواندن نامه فرمودند: ایا پسر هند جگر خوار با این فضائل بر من ستم می کند؟!!! بعد به جوانی که در انجا بود فرمودند ابیات ذکر شده را بنویس.این جریان را علماء شیعه و سنی نقل کرده اند که بعضی از ایشان از این قرارند :
علماء شیعه :شیخ مفید , کراجلی , فتال نیشابوری ,طبرسی , علامه مجلسی
علماء سنی :بیهقی, ابن شیخ , حموی ,ابن جوزی , ابن ابی الحدید ,ابن حجر
منبع : کتاب گزیده الغدیر