جهت چاپ PRINT و یا دریافت به صورت PDF این مطلب کلیک کنید

بداء چیست و شیعه و سنّى درباره آن چه نظرى دارند؟

بداء در لغت به معناى ظاهر و آشکار شدن است و در اصطلاح،به دگرگونى مسیر طبیعت و سرنوشت انسان در برابر انجام رفتار صالح و پسندیده اطلاق مى شود. شیعه اعتقاد به آن را از آیات کریم و روایات معتبر گرفته است. خداوند متعالى در قرآن مجید مى فرماید:”یمحوا الله ما یشاء و یثبت و عنده ام الکتاب”.(۱)

امام صادق(علیه السلام) مى فرماید: «خداوند هیچ پیامبرى را به پیامبرى برنینگیخت، مگر این که از او به سه چیز پیمان گرفت:

۱٫ اعتراف به بندگى

۲٫ پرهیز از شرک

۳٫ عقیده به بدا (آن چه را که خدا بخواهد مى تواند ثبت و محو کند).(۲)

بداء نزد اهل سنّت جز آن چیزى که شیعه مى گوید نیست و در روایات رسیده در کتاب هاى آن ها به صورت هاى گوناگون نقل شده که انفاق و دعا سرنوشت انسان را تغییر مى دهد و این همان بداء است.

راوى سلیمان مى گوید: «رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرموده: هیچ عاملى نمى تواند قضاى الهى را برطرف کند، مگر دعا و چیزى بر عمر انسان نمى افزاید، مگر احسان و نیکى به مردم».(۳)

ثوبان مى گوید که رسول خدا فرمود: «چیزى عمر انسان را زیاد نمى کند، مگر احسان و نیکى و هیچ عاملى تقدیر الهى را تغییر نمى دهد، مگر دعا، و اعمال زشت و گناهان، انسان را از نعمت هاى الهى محروم مى کند».(۴)

پى نوشت

۱٫ رعد، ۳۹٫

۲٫ توحید، صدوق، باب ۲۷۲ و اوائل المقالات، شیخ مفید، ص ۴۶، دارالمفید، بیروت، طبع دوم، ۱۴۱۴ هـ ق.

۳٫ صحیح ترمذى، ترمذى، ج ۳، ص ۳۰۵، دارالفکر، دوم، ۱۴۰۳ هـ ق.

۴٫ سنن، ابن ماجه، ج ۱، ص ۳۵، درالفکر، بیروت.

منبع : الشیعه