عذاب غاصبين خلافت ( حتما ً بخوانيد ضرر نمي كنيد )
دوستان بخوانيد و دشمنان اهل بيت را لعن كنيد
آن‌چه در روايات به آن تصريح شده است آن است كه انتقام از غاصبين خلافت و پيروان ايشان در چهار مرحله صورت می‌گيرد:
1ـ انتقام در عالم برزخ.
2ـ انتقام در زمان رجعت.
3ـ انتقام در زمان ظهور.
4ـ انتقام در قيامت كبری.
الف) انتقام در عالم برزخ:
صاحب كامل الزيارات نقل كرده است كه از عبدالله بن بكير گفت: با امام صادق(عليه السلام) از مدينه به طرف مكه می‌رفتيم به منزل عسفان رسيديم عبور ما به كوه سياهی افتاد كه بسيار وحشتناك بود به امام صادق(عليه‌السلام) عرض كردم يا ابن رسول الله(عليهما‌السلام) چقدر اين كوه وحشتناك است.
حضرت فرمود: يابن بكير آيا می‌دانی اين كوه چه كوهی است؟ عرض كردم: نه. فرمودند: به اين كوه كَََََََََََََََََََََََََََمَد می‌گويند و بر سر وادی از وادی‌های جهنم واقع است و در اين كوه قاتلين پدرم معذبند و… تا اين‌كه حضرت می‌فرمايند: من از اين كوه در سفرهايم عبور نكرده‌ام و بر سر اين كوه توقف نكرده‌ام مگر آن كه هر بار آن دو غاصب را در اينجا ديده‌ام كه به من استغاثه می‌كنند و از من كمك می‌خواهند.
من نيز نگاهی به قاتلين سيدالشهداء(عليه‌السلام) می‌اندازم و به آن دو می‌گويم اين‌ها كاری را انجام دادند كه شما دو نفر اساسش را گذاشتيد و… از اين دو نفر دومی (لعنة الله‌عليه) تضرع و زاری بيشتری می‌كند و من گاهی اوقات اينجا در مقابل دومی می‌ايستم تا مقدار كمی از زخم‌های دلم و داغ‌های قلبم تسلی يابد.
حديث مفصل است كه در اينجا خلاصه حديث آورده شد.[1]
ب) انتقام در زمان رجعت
عن اميرالمؤمنين(عليه‌السلام) … ثم اكرو و ارجع ، انا علي بن ابيطالب و اخو رسوله و احيي اعدائي و قتلة ولدي محسنا و اقتلهم قصاصا؛
اميرالمؤمنين(عليه‌السلام) می‌فرمايند: من كه علی بن ابيطالب بنده خدا و برادر پيامبر هستم [در زمان رجعت] باز می‌گردم و دشمنانم و قاتلين فرزندم محسن(عليه‌السلام) را زنده می‌كنم و آنان را به عنوان قصاص به قتل می‌رسانم. [2]
ج) انتقام در زمان ظهور
مولا اميرالمؤمنين(عليه‌السلام) به عمر(لعنة الله‌عليه) مطالبی فرمود كه خلاصه آن را در اين قسمت می‌آوريم:
تو را ابولؤلؤ می‌كشد در حالی كه توفيق خداوندی شامل حال او شده و به خدا سوگند كه داخل بهشت می‌شود بر خلاف ميل تو.
شما دو نفر در كنار قبر رسول الله(صلي الله عليه و آله) دفن می‌شويد و تا آخرالزمان كسی جز شما دو نفر در آن‌جا دفن نمی‌شود تا وقتی شما دو نفر را فرزندم مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشريف) خارج كرد كسی شك در وجود شما دو نفر نكند چون اگر شما در بين مسلمين در بقيع دفن شويد مردم شك می‌كنند و گويند اشخاص زيادی تا به حال اين جا دفن شده‌اند، سپس شما را به درخت می‌زنند و بعد آتشی را كه خانه مرا با آن به آتش كشيديد می‌آورند و با آن آتش شما را می‌سوزانند و خاكستر شما را بر باد می‌دهد.
امام زمان(عليه‌السلام) امر می‌فرمايد تا خاكستر آنها جمع شوند؛ آن‌گاه گناهان اين دو را يك يك از زمانی كه قابيل هابيل را كشت تا شهادت حضرت سيدالشهداء(عليه‌السلام) و تمامی گناهان و جناياتي كه از زمان حضرت آدم تا زمان ظهور حضرت مهدی(عليه‌السلام) انجام شده بر گردن اين دو بار می‌شود.[3]
د) انتقام در قيامت
يكی از صحابه از وجود مقدس موسی بن جعفر(عليه‌السلام) درباره غاصبين خلافت پرسيد. حضرت در پاسخ فرمودند: يا اسحاق اولی به منزله عجل (گوساله) است و دومی به منزله سامری.
عرض كردم بيشتر بفرماييد؟ حضرت فرمودند سه دسته هستند در قيامت كه خداوند نظر رحمت به آنها نمی‌كند و آنها را عفو نمی‌كند و عذاب اليم برای آن‌هاست.
عرض كردم: آنان كيانند؟ فرمودند: مردی كه ادعای امامت كند در حالی كه خداوند او را تعيين نفرموده و كسی كه طعنه زند به امام منصوب از جانب خدا و كسی كه گمان كند كه اين دو نفر از اسلام بهره و نصيبی برده‌اند.
عرض كردم: فدايت گردم راجع به اين دو نفر مطلبی بيشتر بفرماييد. حضرت فرمودند: ای اسحاق برای من فرقی نمی‌كند و در نظر من يكسان است اين‌كه كسی آيه محكه‌ای از قرآن را محو كند يا پيامبری خاتم‌المرسلين را انكار كند يا انكار خدا نمايد يا خويش را بر اميرالمؤمنين (عليه‌السلام) مقدم كند.
عرض كردم بيشتر بفرماييد. حضرت فرمودند: در جهنم زمينی است به نام «سقر» كه هنوز نفس نكشيده از روزی كه خدا او را خلق كرده اگر خداوند اجازه دهد كه نفس بكشد به اندازه سوراخ سوزن تمام آن‌چه روی زمين است می‌سوزد و تمام اهل جهنّم از گرمای سقر و بوی بد و لجن آن‌جا و آن‌چه خدا آماده كرده از عذاب برای اهلش در عذاب هستند. در آن وادی كوهی است كه تمامی اهل سقر از شدت گرما و… آن كوه به خدا پناه می‌برند. در آن كوه دره‌ای است كه تمام اهل آن كوه از حرارت و.. آن دره به خدا پناه می‌برند و در آن دره چاهی است كه باز تمامی اهل دره از آتش و… آن چاه به خدا پناه می‌برند و در آن چاه ماری است كه تمامی اهل چاه از حرارت و عذاب آن مار به خدا پناه می‌برند. در شكم آن مار هفت نفر هستند؛ پنج نفر از امم سابقه و دو نفر از اين امت.
اما از امم سابقه قابيل، نمرود، فرعون، يهود كه يهوديت را بنيان‌گذار و بولس كه نصرانيت را بنانهاد و از اين امت عمر و بابكر (لعنة الله‌عليهما).
در روايتی است كه تمامی اهل تابوت و جوف مار يعنی اين هفت نفر از عذاب دومی در عذابند. [4]
پي نوشتها:
========
[1] – كامل الزيارات: باب 32، ص 103، ح 7، طبع قديم ـ باب 108 نوادر الزيارات: ص 539، ح 2، چاپ جديد.
[2] – كتاب حضرت محسن(عليه‌السلام): ص 58.
[3] – برای مطالعه بيشتر ر.ك: حلية الابرار: ج 2، باب 28 ـ بحارالانوار: ج 53، ص 1ـ36.
[4] – جامع الاخبار: ص 402.
بدون دیدگاه