جهت چاپ PRINT و یا دریافت به صورت PDF این مطلب کلیک کنید

میلاد مسعود امام محمد باقر علیه السلام – سال ۵۷ هجرى قمرى / ۳ صفر

امام محمد باقر علیه السلام، امام پنجم شیعیان بنا به روایتى در سوم صفر سال ۵۷ در مدینه منوره دیده به جهان گشود.(۱)

ولى این تاریخ، مورد اتفاق تاریخ ‏نگاران و سیره ‏نویسان نیست. زیرا برخى از آنان، میلاد با سعادت محمد باقر علیه السلام را اول ماه رجب سال ۵۷ هجرى قمرى مى ‏دانند.(۲)

بیشتر مورخان گفته‏اند که سال تولدش ۵۷ قمرى بوده است. بنابراین وى چهار سال پیش از واقعه کربلا به دنیا آمد و همراه پدر بزرگوارش در این واقعه جانسوز حضور داشت. پدرش امام على‏ بن ‏الحسین علیه السلام، معروف به سجاد و زین ‏العابدین، و مادرش فاطمه ‏بنت‏ الحسن‏ المجتبى علیه السلام، معروف به امّ ‏الحسن و امّ ‏عبدالله مى ‏باشند.

چون نَسَب شریف امام محمد باقر علیه السلام، هم از پدر و هم از مادر به امام امیرالمؤمنین علیه السلام و فاطمه ‏زهرا سلام الله علیها مى ‏رسد، به ایشان علوى بین علویین و فاطمى بین فاطمیین گفته مى ‏شود.

امام محمد بن ‏على علیه السلام، مکنى به ابوجعفر و ملقب به باقرالعلم و باقرالعلوم مى ‏باشد.

این امام همام پس از شهادت پدر ارجمندش امام زین ‏العابدین علیه السلام در سال ۹۵ قمرى، به مقام عظماى ولایت و امامت شیعیان نایل شد و پیروان اهل ‏بیت علیهم السلام را در آن دریاى مواج سیاسى و نظامى عصر خویش و هرج ‏و مرج ‏هاى آخر حکومت امویان، به نیکى هدایت و رهبرى کرد. با این که میان رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله و تولد امام محمد باقر علیه السلام به مدت ۴۷ سال فاصله بود، در عین حال آن حضرت، سلام گرم و دلنشین پیامبر صلی الله علیه و آله را از سوى جابر بن ‏عبدالله‏ انصارى دریافت کرد.

جابر بن‏ عبدالله که یکى از یاران رسول خدا صلی الله علیه و آله و از محبان اهل ‏بیت علیهم السلام بود، در سنین کودکى و نوجوانى امام محمد باقر علیه السلام، وى را در آغوش گرفت و سلام پیامبر صلی الله علیه و آله را به وى ابلاغ کرد.

امام محمد باقر علیه السلام از آغاز زندگى تا شهادت خویش با ۱۱ تن از خلفا معاصر بود که همه آنان، جز یکى از طایفه خبیثه بنى ‏امیه بودند.

سرانجام این امام همام در هفتم ذى ‏الحجه، و به روایتى در ربیع ‏الاول سال ۱۱۴ قمرى در ۵۷ سالگى به وسیله زهرى که ابراهیم ‏بن ‏ولید بن ‏عبدالملک، در ایام خلافت هشام ‏بن ‏عبدالملک، به آن حضرت خورانیده بود، به شهادت رسید و در قبرستان بقیع، در کنار پدرش امام زین ‏العابدین علیه السلام و جد مادرى ‏اش امام حسن ‏مجتبى علیه السلام به خاک سپرده شد.(۳)

پی نوشت

(۱). بحارالأنوار (علامه مجلسی)، ج ۴۶، ص ۲۱۷؛ کشف‏ الغمه (علی بن عیسی اربلی)، ج ۲، ص ۳۱۸ و منتهى ‏الآمال (شیخ عباس قمی)، ج ۲، ص ۸۶٫
(۲). زندگانى چهارده معصوم علیهم السلام (ترجمه اعلام ‏الورى)، ص ۳۶۸ و منتهى ‏الآمال، ج ۲، ص ۸۶٫
(۳). نک: الارشاد (شیخ مفید)، ص ۵۰۷؛ کشف ‏الغمه، ج ۲، ص ۳۱۸؛ زندگانى چهارده معصوم علیهم السلام (ترجمه اعلام ‏الورى)، ص ۳۶۸ و منتهى ‏الآمال، ج ۲، ص ۸۶٫

منبع:روز شمار تاریخ اسلام ، جلد دوّم : ماه صفر

نویسنده:سیّد تقى واردى