جهت چاپ PRINT و یا دریافت به صورت PDF این مطلب کلیک کنید

آیا بشر احتیاج به امداد غیبى دارد؟

برخى معتقدند که بشر با پیشرفت علمى وتکنیک وتمدنى که در ظاهر پیدا کرده احتیاج به امدادهاى غیبى ندارد.

ولى جواب این است که: منشا انحرافات بشر تنها نادانى نیست تا با پیشرفت علم وتکنیک، انحرافات برطرف شود، بلکه عوامل دیگرى نیز منشا انحرافات بشر است که نه تنها در بشر امروزى باقى مانده بلکه بیشتر نیز شده است. این عوامل عبارتند از: غرایز وتمایلات مهار نشده، شهوت وغضب، افزون طلبى، جاه طلبى، لذت طلبى وبالاخره نفس پرستى ونفع پرستى که همه اینها در بشر امروز موجود است. علم در امروز به صورت بزرگ ترین دشمن بشر در آمده است. علم گرچه چراغ روشنایى است ولى استفاده از ان بستگى به موارد استعمال ان دارد. علم ابزارى براى هدف است نه تشخیص دهنده هدف.

ویل دورانت مى گوید: (ما از نظر ماشین توانگر شده ایم واز نظر مقاصد فقیر).(۱۵) انسان عصر علم با انسان ما قبل این عصر در اینکه اسیر وبنده خشم وشهوت خویش است هیچ فرقى نکرده است. علم نتوانسته است ازادى از هواى نفس را به او بدهد. علم نتوانسته است ماهیت هیتلرها را تغییر دهد، بلکه علم دست انها را درازتر کرده وشمشیر را تبدیل به بمب اتم کرده است.

راسل مى گوید: (زمان حاضر زمانى است که در ان حسّ حیرت توام با ضعف وناتوانى همه را فرا گرفته است. مى بینیم به طرف جنگى پیش مى رویم که تقریبا هیچ کس خواهان ان نیست. جنگى که همه مى دانیم قسمت اعظم نوع بشر را به دیار نیستى خواهد فرستاد…).(۱۶)

اگر انسان بر اساس علل مادّى وظاهرى قضاوت کند پى مى برد که این بدبینى ها بجاست، فقط یک ایمان معنوى وایمان به امدادهاى غیبى لازم است که این بدبینى ها را زایل وتبدیل به خوش بینى کند ومعتقد باشد که سعادت بشریت، رفاه وکمال او، زندگى انسانى ومقرون به عدل وازادى وامن وخوشى بشر در اینده است وانتظار بشر را مى کشد.

ارى شخص تربیت شده در مکتب الهى مى گوید: ممکن نیست که جهان به دست چند نفر دیوانه ویران شود. او مى گوید: درست است که جهان بر سر پیچ خطر قرار گرفته است، ولى خداوند همان طور که در گذشته – البته در شعاع کمترى – این معجزه را نشان داده وبر سر پیچ خطر، بشر را یارى کرده واز استین غیب، مصلح ومنجى رسانده است، در این شرایط نیز چنان خواهد کرد که عقل ها در حیرت فرو رود….

شهید مطهرى رحمه الله مى فرماید: (… این اندیشه، بیش از هر چیز، مشتمل بر عنصر خوش بینى نسبت به جریان کلّى نظام طبیعت وسیر تکاملى تاریخ واطمینان به اینده وطرد عنصر بدبینى نسبت به پایان کار بشریّت است…).(۱۷)

پی نوشت :