مسئله غيبت در تاريخ امت‎هاى پيشين

مسئله غیبت در تاریخ امت‎هاى پیشین

مسئله غیبت در تاریخ امت‎هاى پیشین

در تاریخ پیامبران الهى مواردى یافت می‎شود که پیامبر خدا به دلایلى از میان امت و قوم خود غایب شده است، و این مطلب یکى از وجوهى است که در توجیه غیبت امام زمان بیان شده است، چنان‎که امام صادق (ع) در پاسخ این سؤال که وجه حکمت غیبت حضرت قائم(عج) چیست؟ فرمود: «وجه حکمت غیبت آن حضرت همان وجه حکمت غیبت‎هاى سایر حجت‎هاى خدا قبل از اوست.»(۱)

و در حدیث دیگرى آمده است که امام صادق (ع) به حنان بن سدیر فرمود: «مشیت خدا بر این استقرار یافته که سنتهاى پیامبران پیشین ـ علیهم السلام ـ را در مورد غیبت قائم ما جارى سازد، پس حاصل جمع مدت غیبت‎هاى آنان درباره او واقع خواهد شد.»(۲)

پیامبران که در احادیث به غیبت آنها استشهاد شده است، عبارتند از: ۱٫ حضرت یونس، ۲٫ حضرت یوسف، ۳٫ حضرت موسى، ۴٫ حضرت صالح. غیبت سه پیامبر نخست در قرآن کریم نیز آمده است.

عبدالله‎بن‎سنان می‎گوید: امام صادق (ع) فرمود: در مورد قائم(عج) سنتى از موسى (ع) واقع می‎شود. پرسیدم: آن سنت کدام است؟ فرمود: مخفى بودن ولادت، و غیبت از قومش.(۳)

محمد‎بن‎مسلم گوید: نزد امام باقر (ع) رفتم تا درباره قائم آل محمد ـ صلّى الله علیه و آله ـ از او سؤال کنم. قبل از آن که لب به سخن بگشایم، امام فرمود: در قائم آل محمد پنج شباهت از پنج پیامبر موجود است:

۱٫ شباهت به یونس (ع) و آن عبارت است از بازگشت به سوى قوم خود پس از غیبت از آنان، به گونه‎اى که وقتى از میان آنان رفت جوان بود، و وقتى بازگشت پیر شده بود.

۲٫ شباهت به یوسف (ع) که عبارت است از غیبت از قوم و خویشاوندان و دشوار شدن امر غیبت وى بر پدرش یعقوب (ع) .

۳٫ شباهت با موسى (ع) در خفاى ولادت، و غیبت از شیعیان و پیروانش، و آزارهایى که از دشمنانشان دیدند، تا این‎که بازگشت و خداوند او را بر فرعونیان پیروز ساخت.

۴٫ شباهت با عیسى (ع) در این‎که در مورد زنده بودن او اختلاف نمودند، برخى گفتند: زنده است، و برخى گمان کردند که او مرده است.

۵٫ شباهت با جدش رسول اکرم ـ صلّى الله علیه و آله ـ که با شمشیر قیام خواهد کرد و دشمنان خدا و رسول خدا را نابود خواهد ساخت.(۴)

نیز درباره غیبت صالح (ع) از امام صادق (ع) روایت شده که فرمود: او مدتى طولانى غایب بود. و هنگامى که بازگشت قیافه‎اش کاملاً تغییر کرده بود، و مردم در مورد او سه دسته شده بودند، عده‎اى او را تصدیق کردند، عده‎اى او را تکذیب نمودند، و گروهى نیز دچار شک و تردید شدند. هم چنین از آن حضرت پرسیده شد: آیا در دوران غیبت صالح (ع) عالم و دانشمندى در میان قوم او بود تا آنان را راهنمایى کند؟ امام (ع) پاسخ داد: خدا عادل‎تر از آن است که زمین را بدون عالمى که مردم را به خدا دعوت نماید، باقى گذارد.(۵)

پى نوشتها
(۱) . علل الشرایع، ص ۲۴۶٫
(۲) . همان مدرک، ص ۲۴۵٫
(۳) . بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۱۶٫
(۴) . بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۱۸ـ۲۱۷٫
(۵) . همان، ص ۲۱۶ـ۲۱۵٫
منبع: پایگاه اندیشه قم

نظر دهيد