چهره های آخرالزمانی (7) / شعیب بن صالح

شعیب بن صالح یکی دیگر از ایرانیان افتخار آفرین در دوران آخرالزمان و در حکومت حضرت صاحب الامر (ارواحنا له الفداء) است. شعیب بن صالح از تیره ی بنی تمیم است. برخی معتقدند که او از اهالی ری است و مشهور نیز همین است.

«شعیب بن صالح» یا «صالح بن شعیب» نامی است مستعار. چرا که برای حفظ چنین فردی از گزند دشمنان چنین اقتضایی وجود دارد.

شعیب فرمانده ی سپاه خراسانی است. در حدیثی درباره ی او چنین امده است:

« سید خراسانی، رهبر سیاسی ای که در دست راستش خالی دارد، قائد اعظم و سید بزرگواری است که پرچمهای نهضت به نقش او منقوش گشته اند. شعیب بن صالح، جوان گندمگون و تیزفهمی از اهالی تهران که سرپرستی نیروها را بر عهده دارد. گنجهای طالقان (جوانان تهران) اینها اصحاب حضرت مهدی (ع) خواهند شد و احادیث صفت بارزشان را گنج الهی بودن آنها برشمرده اند.» (1)

از دیگر ویژگی های شعیب که در روایات برشمرده اند این است:

جوانی گندم گون و لاغر، دارای محاسنی کم پشت،  صاحب بصیرت و یقین، اراده ای استوار، جنگاوری ممتاز و شکست ناپذیر.

اگر کوه ها در مقابلش بایستد آنها را در هم می کوبد و راه عبور خود را از میان آنها باز می کند. (2)

شعیب که فرمانده ی سپاه خراسانی است، در منطقه ی اصطخر شیراز سپاه سفیانی را شکست می دهد. فرمانده ی این سپاه پس از پیوستن به سپاه امام زمان (عج) افتخار فرماندهی سپاه ایشان را بدست می آورد.

 
پی نوشت:

1. الممهدون المهدی، ص 54 به نقل از شش ماه پایانی، ص 94
2.کورانی، علی، عصر ظهور، ص 245

 پ.میعاد